الان یادم افتادکه یه یه چیزی رو نگفتم راجع به دلیل دیگه ایی که دمق بودم امروز
من نمیدونم چرا تو هر میتینگی که با استاد دارم این پسره همکار هم باید بیاد
یعنی واقعا هیچ کمکی هم نمیکنه کلا هم در سکوت هست ولی من نمیدونم چرا استادم نمیکشه ازش بیرون
یعد امروز خیلی حرصم گرفته بود چون میخوام به استادم بگم که من تصمیم دارم که ایشون رو توی کار جدیدم راه ندم
البته خیلی مودبانه و دوستانه
مثلا بگم قبلا به من زیاد کمک کرده ولی برای کار فعلی من هیج کمکی ازش نگرفتم و دلیلی نمیبینم که بخوام بازیش بدم
اگر بخواد جزییات بپرسه قضیه اون روز کذایی رو براش تعریف میکنم و اینکه چقدر طول کشید تا سم کاری که باهام کرد از بدنم بیاد بیرون
نمیدونم چطوری بهش اینا رو بگم
از این حرصم گرفته بود که داشت تندتند کامنتایی که استاد میگفت رو مینوشت و معلوم بود که هنوز فکر میکنه قراره بازی داده بشه
دیگه نمیدونه که اون دختر مظلومه بیچاره که هی میزدی تو سرش و برای کوچکترین اشتباهی جاجش میکردی دیگه مرده
یادم باشه به استاد بگم که تو چالش اخیرمون اصلا حق با من بود و حتی وقتی فهمید اشتباه کرده و من حرفم درست بوده حتی یه اشتباه خشک و خالی از من نکرد
اینه که من دنبال دردسر نیستم وگرنه میتونستم تمام اینا رو گزارش کنم و حقش رو بذارم کف دستش
همون کاری که میشد با همخونه سابق به خاطر کاراش بکنم ولی گذشت کردم و نکردم
وای الان که دارم اینا رو مینویسم انقد حرصی شدم باز که با سرعت نور دارم تایپ میکنم
ولی ته دلم هم یه کم میترسم که نکنه کارم بهش گیر کنه و مجبور باشم بهش رو بزنم و اگه انقد شمشیر رو از رو ببندم شاید برام دردسر بشه
خدایا خودت به دلم بنداز که چی کار کنم
یادم باشه امشب که کال کردیم بهش اینم بگم
باید ازش بپرسم که پسره رو حذف کنم یا ن
پ ن: بچه‌هایی که برام کامنت سوال میذارید بیزحمت خصوصیش کنید تا وقتی بهتون جواب میدم فقط خودتون ببینید. من همیشه توهم اینو دارم که یه آشنا بیاد اینجا رو بخونه و دلیل اینکه بعضی چیزا رو مبهم مینویسم اینه. اگر کامنتتون سوال نیس یا یه چیز کلیه اوکیه هر طور دوس دارید بذارید.